Siedmiokierunkowy wiersz

Część pierwsza.

Przeczytaj uważnie zanim zaczniesz. Potem przejdź do części drugiej.

Siedmiokierunkowy wiersz piszemy na łonie natury, najlepiej o wschodzie słońca, ale niekoniecznie :-)

Potrzebna Ci będzie kartka z podkładką (lub notes) i coś do pisania.

Usiądź skierowana/skierowany na wschód - tak, byś miała/miał przestrzeń wokół siebie. Zabaw się w poetę i napisz wiersz używając swoich zmysłów.

Napisz na górze strony tytuł: „W stronę wschodu”. Możesz poprosić rodzica, rodzeństwo by usiadł z tobą, możesz być sama/sam.

Zrób kilka głębokich oddechów z zamkniętymi oczami. Sprawdź czy wyczuwasz jakiś zapach? Czujesz powietrze wchodzące do twoich płuc? Zwróć uwagę na otaczające cię dźwięki- te dalekie i te tuż obok ciebie. Czujesz albo słyszysz bicie swojego serca? Wyobraź sobie ciepłe, miękkie promienie, takie jak promienie słońca, wychodzące z twojego serca i dotykające wszystkiego dookoła. Z każdym oddechem poczuj się połączona/połączony ze światem dookoła. Nie spiesz się. Jak poczujesz gotowość- otwórz oczy.

Część druga.

Otwórz oczy i opisz w wierszu cokolwiek widzisz, słyszysz lub czujesz. Nie oceniaj tego - pisz tak, jak czujesz w tej chwili. Dokończ każdą linijkę:

Skończony wiersz możesz udekorować naturalnymi barwnikami uzyskanymi z trawy, ziemi, kwiatów, jagód. Możesz przykleić na kartce wybraną roślinę, narysować to, co widzisz wokół siebie. Kiedy wiersz będzie gotowy, możesz przeczytać go rodzicom lub wysłać do kolegi, koleżanki lub nauczycielki i poczuć dumę :)

Ćwieczenie pochodzi z ksiażki Chrisa Hollanda pt. I love my World